denizi çekmiþ içine martýlar geçiyor buluttan tuzlu saçýna özleye özleye küsermiþ insan anladým kurþun atýyor keder tazeliðince haram edilmiþ uykuya kýrk bahçe dibine sýla çiçeði sakladým üþüyünce gölgesi ýsýttým sesine
bugün görüþ günü, tesellim! gizlice kavuþsun rengim rengine
þu sevdalý sabah yok mu sýðmýyor maviye sarýlmadan ölürsem günahsýz diline varsýn asýlsýn ruhum aðaçlarýn kanayan ýpýslak ucuna çýplak ayaðým yüzümde en helal kir kelebeðin süsüne üþüþen o kor alevdir yakacak birazdan inatçý türküyü sabrýna
bugün görüþ günü deðil! erken düþtü avunmaya güneþin tülleri
kuþlarýn kanadý kývrýlýnca suyun üstüne utanýr ay bakmaya boynunu yýkar yerle bir harelenmiþ kaþýna biliyorum býçkýn rüzgarlar yoracak kalbimi dem vuracak yasak selamsýz aynada kýrýlýyor dingin boþlukta sevecen zalim avazlý uzak ve esmer þehir .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.