içimdeki harflere annelik etmeden önce sadece bir yabancýydýn
kirlenir diye içindeki beyazýn
sahiline vuran gözlerimi her sabah sessizce yüreðinden topladým
dönüþsüz bir sürgüne gönderdim habersiz gözlerimden fýrlayan bakýþlarýmý
Tanrý’nýn yüzünden emanet alan gülümsemelerini
yalýn bir fotoðraf karesi olarak ezberliyordu aklým
deliliðimin ayakuçlarýna koþtukça büyüyen bir yol çýkýyordu
bedenimden fýrlayan kalbimin isteðine boyun eðdim
sevdim…
ellerim saçlarýnýn ikliminden bir mevsim büyütüyordu
düþmeye hazýr her yapraðýna berrak bir suyla beslendi niyetim
uzanýpta tutamayacaðým kadar uzak
kucakladýðýmda içime yaz getirecek kadar sýcaktýn
gökten düþen her damla yaðmur resmine benziyordu
topladým
içime çektim
büyüdüm
þimdi avuçlarýmda seni yansýtan hayallerden bir göl biriktiriyorum
ayný sokaðýn tavanýný öpüyordu her sabah nabýzlarýmýzý hýzlandýran adýmlarýmýz
ayný yüreðe can veren bir rüzgarýn ýlýk nefesinden içiyorduk
bütün cesur çocuklarýmý topladýðým bir zaman dilimi
dilimin alfabesinden sana dair sureler beliriyordu
tüm bayramlarýn toplamýydý adýn
Sevgi. dedin
sevgilim.dedim
sarýldým…
Ahh ! dudaklarýna ay vurunca yalnýzlýkla öpüþen sevgili
güneþ kadar boyum yok
dileklerin kapýsý bir yýldýz deðil gözlerim
sen bana bir satýr gel.
ben sana bir ömür yazayým...
Faik Danýþman