Cemal Süreya Gibi

Ýskeleye en yakýn evde yaþýyorum
Deniz kokusu giriyor
penceremden her sabah
Çýkýnca evden,
yürüyorum vapura doðru
Aþaðýya iniyorum
arnavut taþlarýyla
doldurulmuþ yokuþtan

Her sabah,
ayný insanlar çarpýyor
yüzüme
ayný gözler deðiyor
gözlerime
Ýskelede gazeteciler
ve simitçiler yerli yerinde
Sadece martýlar
yer deðiþtiriyor.
Burasý Kadýköy iskelesi
Kadýköy vapuru

Ýskeleye en yakýn evde yaþýyorum
Cemal Süreya gibi
O söylemiþ bu sözü
bir dost sohbetinde
O inmiþ yokuþtan
Ben deðil.
Onun penceresinden
girmiþ sabah
Benim deðil.
O görmüþ martýlarý uçarken
Ben deðil

Cemal Süreya bunlarý yaþarken
mutluymuþ her sabah
Ben deðilim diyemem..
Ýskeleye en yakýn evde yaþýyorum
Ama yokuþtan inmiyorum
oraya ulaþmak için
Sahilden yürüyorum iskeleye
Burasý Bostanlý iskelesi
Bostanlý vapuru
Ýnsanlar her sabah ayný
Simitçi, gazete satan kadýnda.
Martýlar burada da hareketli
Cemal Süreya’nýn martýlarý gibi

Vapur burada da kalabalýk
Cemal Süreya’nýn
vapuru gibi
O Kadýköy de mutlu bir þairdi
Ben Bostanlýda
Sonuçta ikimizde
deniz kokusunu
içimize çekerek
uyandýk her sabah.
Sahilden yürüdük
iskeleye ulaþmak için
Ýkimizde sevdik
iskelemizi, insanlarýmýzý

Ýskeleye yakýn evlerde yaþasak da
Bir ortak noktamýz var onunla
Babalarýmýzý kaybettik biz
Dizeler yazdýk bu acý için

O Kadýköy’de ben Bostanlýda
yaþamýþta olsak
Ayný acýyý paylaþtýk buram buram
Ýskeleye yakýn evlerde yaþayan,
birbirinden haberi bile olmayan
iki kederli adam olarak.

08 OCAK 2012



Ömer Ardalý

Sosyal Medyada Paylaşın: