kanadýna asar kendini duvardaki melek ayný sen korkak ve uzak biraz kýzýl saçlý ayaz kaçýþýr önünden gülüþleri rüzgara eþ asýrlýk aðaç lekelenir pencerede kalan çocuk yüzün can yanar uzandýkça derinde örümcekten aðlar
bir baþýnasýn bir çember bir çukurun içinde baþýn aðlar öne eðik kesin inanmazlar sana o vakit
sesin kuytusunda yankýlý bir orman suya düþmeye dursun mavi akis dudaklarýnda yýldýz var ya hani her gidenin gözüne pelesenk yaþamýn ayak izleri bir de sýradan desenler çizer eline zaman tütün kokar
susamýþlýðý sindir göðsüne þimdi iyi gelecek tüm þarkýlarý susturunca mekan topla indirdiðin maskeleri düþür kalbini papatya sarýsýndan .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.