Ýçimde kar soðuðu Sessiz bir kalabalýðýn türküsü gibi Gamzeli gecesinin solgun suskusu Kal bende derken Kalben de korkusu…
Evcil hýçkýrýða tutulmuþ sokaklarý gösterdim içimdeki çocuða küstüðümü çepersiz güncelere Gövdeme yük saydýðým ayrýlýklarý Baba kokusu olmayan evde Kuyuya benzeyen suskunluðumu Ve yaralý bir serçenin dudaklarýyla öptüðümü gidiþlerini…
Daðýlýyorken sözcükler çekip gittikçe Yakýnlýðýmýn dilinden ýslýk çalýyorum Öyle sessiz çýrpýnýyor ki dönüþler Çözemediðim bu incelikten…
Ýçimde kar soðuðu Gül/esen gözyaþlarý büyüyen avuçlarýmda..
Kýymýk kýymýk yürek yerim Tenhalýðýnda siliniyorken zamanýn Rüzgârýn aðzýndan içiyorum iç çekiþlerimin kekre sessizliðini Aðzýmda pas tutan mavallarýn sükûnetini seviyorken yüreðim Sulara gömülürken kýzaran tenimin soðukluðu Beyaz bir sesle dilimin tufanýndan itiyorum Boþluðun doruklarýna ayinlerimi Alnýmda mayalanýrken baþak tenli hüzünler ….
Ýçimde kar soðuðu Dýþýmda yükselen sýcak bir çýðlýðýn buz tutan kederli ve gecikmiþ gölgesi Ýçimde kutsal bir sesin beyaz güncei K/aralayýp okþuyor gülüþümü Kartopu boðazýmý düðümledikçe Eriyorum ýsýrdýkça içimi…
Ýçimde bir dünya i mge Kýrgýn Ýncinmiþ Gücenik bu beyhude zamana Ýçimde harf sýzýsý Medet umuyor iç sesinden lügatin Kýraðý yiyor akýl yerim aniden…
Hani iplik iplik gözyaþýnýn hayalle kesiþtiði yerde C/an üzre…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hazal Karadağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.