“yaný baþýnda yaþlanýyorken gecenin”
Xazal yarasýndan baktýkça gökyüzüne
Yorgun bir yaðmurla terliyorum aniden
Gözlerime tetik düþürdükçe þimþekler
Gözyaþýma uzuyor geceler…
Sözcükler avlýyorum hüznümün narlý kuyularýndan…
Akþamýn gölgesine takýlýp
Suskunluðumun dibine çöreklenen sýzýyla mürekkep öðütüyorum
Eþkâlimi ele veriyor sükût kör karanlýkta ivedlikle
Ömrümü talan eden yazgýmla kördüðümken fikrim
Aðýrlýðýný çoðaltýyorum hüzünlerimin
Gözlerimden süzülen her damla mazharken ahýma
Susmayý yeðliyorum sadece
N’olur dokunsa ölüm gecede titreyen gözyaþýma
Etmese merhem fayda
Kurusa
Kurusa
Ak(ma)sa içime içime….
Hani mýzrap mýzrap bir türkünün dibinde unutur ya insan varlýðýný
Tutunur ya sessizliðine cana hasret hýçkýrýklarla
Ay ýþýðýna dolanýr soluksuz diz çöküþü
Koþar durmadan aðlama duvarýna
Bir zamanýn yerinde
Öyle iþte…
Çocukluðumun kýrýk oyuncaklarý güldürmüyorken yüzümü
Suskunluðumun yanýk sesleri düþüyor gece boylarýna
Oyuncak bebeklerin gözlerine ayaz düþüyor sepesiz
Ve ben 7 yaþýmýn yeminlerinin vebalini yüklüyorum affan dedenin üzerine
Bir ayaðým havada
Annemin kirpiklerinin karanlýðý altýnda…
Bana kirletilmiþ bir yalnýzlýk býraktýlar sadece…
Elimi sol göðsüme götürdükçe örseleniyorum
Kývranýyorum garipsi yükünü aldýkça türkülerin
Kendi derinliðinde s/aklýyor þivemi gece
Þivan sessizliðindeyim günlerdir
Ta ki geri dönüþ saatlerine kadar þiirin...
Duyularýn üzerine beþikler kurmuþ gece sýzýyla savruluyor bakýþlarým
Sýla hasretliðine
Ve hücrelerimde zýlgýtlanýyorken intihar ilhamlarý
Yüreðimi yaþartmayý öðreniyorum rasgele cümlelerle
Ýçime b/aka b/aka
Hüznümün derinliðinde intiharýmýn filmini izliyorum...
Sudan sebepler biriktirmeden zaman kesiði boðuntularda
Çocukluðumun þýmarýk ayraçlarýnda gülümsüyorum
Takmadan gençliðimin kaküllerine meneviþ sevinçleri
Yenik büyüyorum ayrýlýklarla eksile eksile
Buz kesen terminallerin uðultulu boþluðunda
Ýp gibi yüreðime dizilen kalabalýðýn ayrýlýk hüznünü kirpiklerimde biriktiriyorum
Gözlerimden uçuyor kuþlarýn bozuk kanat sesleri
Ayrýlýk yaþýma henüz çok varken…