Günyüzü görmeye hevesli gözlerime gece karasý hüzünler sirayet ettikçe,
Þerefine yeminler içtim damardan þiir þiir
Ýhtimaller devþirirken yüreðim
Aþka nûn cesaretle
Mýsra dilinde naif
Kendi sesimde gaiptim…
Bütün yanýlgýlarý örtbas etmeyen geceye yüz sürdükçe
Uzaklaþtýk güneþten
Nefesleri yamalayýp avuç çizgilerinde
Korkularý gözaltýna iþledik
Mor tebessümlerle…
Sýrlarýn susuzluðunda eridik
Ateþe verip aklýmýzýn sýðlýklarýný
Dudaklarýmýzda inzivaya çektik sahte sevinç mimiklerini
Baþý dumanlý daðlarda binlerce yol aldýk
Binlerce ç/aðladýk
Hüznün topal suskunluðunda…
Aðýr umutlar edindik
Geriye dönerek
Maðlup kanatlarýmýza uçmayý öðretmeye meyilli
Zamanýn o kalýn çizgisine gömülü kýrgýnlýklarýn ezikliðiyle
Ölürmüþçesine kaldýrýp kirpikleri
Yaþamaklar edindik
Ýçe dönük bilgece…
Düþ eviydi oysa zihnin fikir cambazý
Dört eþit parçaya bölünmüþ yüreðimize gölgesini düþüren
Ýkrarýna düþtüðümüz özümüzün közünde...
/Korku karasý sayýklamalarýn çýðlýðýnda
Dualar oynaþýyor dudaklarýmda
Nazlý bir gelin kaygýsýyla tedirgin ünlemler tetikte
Bilincin dili kurþunlandýkça býkkýnlýk can çekiþmekte…/
Kimliðimizi ele verirken tekdüze yalnýzlýklar
Ýncelikli bir telaþýn kýyýsýndan
Dökülüyor damlalar
Ýnceden gezinip kirpik aralýðýndan
Ten içtenliðine sýðýnýyordu
Usulca
Öylesine…
/Aðzýmýn acý ayazý iliklerimi yaktýkça
Avuçlarýmý öptüm yamalý nefeslerle
Esrik ve titrek düþüncelerle
Parçalanan umutlarýn kekeme çaðrýsýnda…
Aðzýmda onlarca i mge ürperirken
Alnýmda ömür eriten koca bir yazgý kaskatý kesilmiþti
Buz gülücüklerle…
Derinleþen çizgilerinde üþüyorken yüreðim
Üþüdükçe dilsizleþiyor yurtsuz söylencelerim
Esmerleþiyor dað sularým
Kayboluyorum sonra
Bulamýyor kimseler büyüdükçe küçülen adýmlarýmý/
Bulanýyoruz kavramýna zamanýn/yoldur anýlarýmýz
Söndürülmedik yangýn
Bitimsiz tavaf…