MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Gam(ze)
Hazal Karadağ

Gam(ze)








Alnýmdan öp anne alnýmdan öp BabaM gibi

Ne olur baþparmaðýný sallama
Kaþlarým arasýna
Zira herhangi bir sözün tokat düþüyor çocukluðuma
Kýzma n’olur
Yýkýk ha(ya)llerime
Babamýn yetim bakýþlarýný özledim anne
Alýþamadý yüreðim ölümünün esaretine…




Kar beyazýna bürünürken mevsim
Babamýn sesini getiriyor bilçsizce kulaklarýma
Siliniyor sek sek çizgileri 7 yaþýmýn
Sessizliðime kuruyup
Gözyaþlarýma boðuluyorum
Özlemi tavaf ediyorken tüm benliðimi…




Acemice giyindiðim dünya
Bir iç çekiþle esriyorken duyularýmda
Buðz bakýþlarla düþüþümü izliyorum
Kendi içine göçmüþ bir harabe misali
Acizliðime dalgýnlýk üflüyor ölüm
Bakýþlarýmýn sure’tinden âminler heybeleyip
Kurban olunasý anlara kapatýyorum kirpiklerimi
Uyanmak için babamlý bir bayram sabahýna
Soðuk esiyorum içime sýcacýk aðýtlarla…



Anýlarýn derisini yüzüyorken saatler
Katran içiyorum sineden ah miktarýnca
Suçluymuþ gibi mezarýna gömülüyorum babamýn
Serçe kesilmiþ gözlerimde kucaklaþýrken iki damla beyhude
Gökyüzü aðzýma kapanýyor
Gözlerinin veda okuyan yeþili deðiyor þakaklarýma
Kýyametim büyüyor üryan hýçkýrýklarla…





Yankýsýz kalmaktan sýkýlan içtenliðime
Gecenin kuyruk özlemleri iliþe dursun
Harfsizmiþ gibi duran sessizliðin göðsünde donmuþ çýðlýklar
Pusulasý oluyor kirpiklerimin açtýðý yola
Kendi kendini öðütüyor ateþ
Bir býçak kendini sýnýyor ha bire yürek ucumda …






Bu korunaksýz gülümseyiþler sonrasý
Mezar taþlarýný gösteriyor
Ertelenmiþ an’lar
“Tanýmý yok hiçbir sözcüðün “diyorum
Biteviye yýkandýðý yaðmurlar altýnda Ýðde kokusunun misal!
Ve kalýpsýzdýr aþk ölümün olduðu yerde biliyorum
Ki… Güvercinin göðü öpme isteði
Yanýlsamasý deðil de nedir içtenliðinin
Misal mýsramýn acý rengi…




Bu rüzgar giyinen yaþamaklar öncesi
Yani parmaklar kördüðüm deðilken
Titremezken dudaklar dilin avazýnda
Yani öpmemiþken çoban ateþini kirpiklerden
Hesapsýzlýðýydý yüreðin adýmlamaklar
Gülmekler
Öyle ki cehennem ateþinin ilk kývýlcýmýymýþ bedel biçilen
Ve sonsuzluk i mgesi ömrün sonuna delaletti aslýnda
Ki babamýn sesiyle siliyordum gamzelerimi
Üstüme yorgan im’lediði ninnilerle düþ kurup
Gömerdim kirpiklerimi uykuya ölmeyecekmiþ gibi
Özleminin kamburu olmadan evvel…





Çocuk gözleriyle tükürüyorken zamana
Babamýn suskunluðu takýlýyor boðazýma
Dudaðýmda aðlaþýyor ýslýklý rüzgar
Güz gülüþü sonrasý
Güncemde kurumuþ leylak kýrýntýsý
6 ay sonrasý acý bilgisi ömrümün
Sahi unuttum
Ölüm hangi ay?




Gelecekmiþ gibi gitseydin keþke
Geceyi þafaðýndan vurmazdým böyle
Dolmazdý yüzüme gam(ze)…





Sus beni anne
Sus beni
Damla damla
Düþ beni …








Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.