kaç ezber kaç

þiir akýtýr gece siyah tenli
sabaha el uzatmýþ saat seslerinde
koynundan yeni çýkmýþ sýcaðýna
þýkýrdayan uzun gerdaný,
dilindeki süsü püsü neyse de
þu yanýp sönen hýzmasý
böyle giderse öldürecek beni ...

baþýnda Aðrý Daðý heybeti
tutuþtururken vakti dudaklarýna
ayrýlýk geçer mecalsiz iðne deliði,
kalbim dayan
anladýysan dahasý yok
günün evveli kocaman yalan…

soðuk bedenler ezberleþir sonra
gözünün fer bebeðinde...

hüzün öpüþür yar beyazý
incinmiþ yerinde ... yok teselli !

kývrýmlý masumiyet iner
konar göçer kelebek saçýna
mum ýþýðýna fýsýldayan öykü bitince,
sönünce bir bir sokaklar yediveren
soluk soluða giden ayný telaþ kaldýrýmda,
derken kendi rengine dönecek tipi
öz çukuruna batýnca yalýn ayak mazi ...

gül yamacýna filiz sürer aþk zerresi
daðýlýr / barýþýr içimde parça parça
kirpiðime usulca yaslanmadan
aðladýysan eyvah
dahasý yok o düþün
evveli çok, çok büyük yalan …

söz deðimi yitmez öyle safran sarý acý
ömrün her gediðinde...
.

Sosyal Medyada Paylaşın: