PİS MORUK

Ah Bukowski!

zembereði bozuk eski bir saat gibi

titrettin içimdeki eti

açtýn musluðu

saldým zehirli sularýmý aðzýndan içeri

sen ki kaldýrdýn yüreðimdeki o tenteyi

ýsýrdý sonra kara sinekler

senin öptüðün yerleri


Ya Bukowski!

kýrmýzýya boya beni

iç sonra kana kana

dudaklarýmdan akan badeyi

ben ki çok düþündüm

o kýrmýzýda boðularak

her sabah intihar etmeyi


dilindir kasýklarýmda çýkan yangýnýn faili

þimdi nasýl çekersin

içimdeki ürkek kýsraðýn gemini

o ki tatmýþtýr senin zehrini

nasýl bulunur söyle bu hikayenin panzehri


aðzým karanlýk, ýslak bir maðara þimdi

hadi gir içeri ýþýt beni

em bir sünger gibi karanlýðýn mahremini

ezberlet bana içindeki en temiz günahýn ayetini


Ahh Bukowski!

avuç içlerimden öp hadi beni

geç kaldým

1950 lerde yaþamak vardý þimdi seni

fhrn-mç
Sosyal Medyada Paylaşın: