GÖLGELER

kadýn hakimi oldu sonunda
kendi yabanýl övüngenliðinin
kýrdý kendine kalemi
kalbindeki kamburu
bir deveye yükledi
çöl oldu düþleri

zarfýna inanmayan
bir puldu þimdilerde
mühürledi mektuplarýný
kanatlarý kýrýk güvercinlere

dili susuz kaldý
baþka aðýzlarýn sebilinde
gülüþleri sýrtlan
düþlerin çölü daha da büyüdü
kurgularýn üstünden günden güne

güneþ
yüzünde doðursa da çocuklarýný
içinde büyüyen karanlýk
kaç þafaðý yuttu
kaç yýldýzý kuruttu
unuttu

erkek
bütün mumlarý yaktý giderken
kadýnýn caný mum oldu
yandý durdu gecelerce
onun dönmesini beklerken

oysa ne kadar da çoktu kadýn
hatýrladý
yüzü yoktu adamýn
siyah beyaz bir fotoðraf
ve onun gölgesi
bir gölgeye tutunmuþtu

suretler ve onlarýn gölgeleri
parmak uçlarýyla dokunuþlar
içindeki suya küs bir testi gibi
kýrýldý kendiliðinden

jir-fhrn
Sosyal Medyada Paylaşın: