YOKSULLUK

Yoruldum derdinle yorgunum artýk
Her gece nöbete çýktýn yoksulluk
Ne çektim elinden, kurudum artýk
Evimi, yuvamý, yýktýn yoksulluk

Yýllarca getirdin, beni oyuna
Her gün, tokat yedim, ense boyuna
Benzettin kurbanlýk bir koç koyuna
Sen gözünü bana, diktin yoksulluk

Sen üstüme çöktün, kara kýþ gibi
Þu belimi büktün, bir kiriþ gibi
Harcadýn beni, üç para, fiþ gibi
Sen aklýný bana taktýn yoksulluk

Zengine gemiyi, daðdan aþýrttýn
Düz yolum olmadý aklým þaþýrttýn
Bir çul bulamadým her kýþ üþüttün
Pire için yorðan yaktýn yoksulluk

Eller viski içti hep bardak bardak
Ben su balamadým, birde bana bak
Hiçmi, hiç aklýna gelmedi sormak
Gözümden yaþlarý döktün yoksulluk

Henüz kazanmadan kefen parasý
Bak geldi geçiyor ömrün yarýsý
Bal vermedim ettin, eþek arýsý
Açlýða boynumu büktün yoksulluk

Her neye el atsam kaçarak gitti
Umutlar tükendi, hayaller bitti
Naçarlýk, fakirlik canýma yetti
Dünyama yavaþça çöktün yoksulluk

Necati KEÇELÝ
ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın: