Ýklimin düþürdüðü
Gözlerin yaþlý yanýnda
Durdu hicranýn yüreðinden damlayan aynalar
Tesbihin boncuklarýnda
Saydým
Ýnancýn rahmetini
Düþündüm durdum
Ondan içre bütün içlikleri
Yadýma düþen ilk
Sevginin
Ebemkuþaðýnda örtüldü kader
Ömrüme ýþýyan son
Oyunun
Perdelerinde sunuldu harabeler
Bir þey diyemedim
Zaten
Susmak verildi
Dilimin ucuna gittiðim
Yerlerde
Nefesimi kesen kuþlar
Gördüm
Bir de
Kanatsýz peri gibiydiler
Aldýrýþ etmedim
Edemedim
Ki akþam tenhalýðýnda
Çýðlýk
Çýðlýk
Seni diledi zaman
Vurdu kapýdayken
Ýsyanýn
Ardýndan
Oysa ki
Düþ soyuldu hayali
Masallardan
Saat ayda
Gece
Sürgüledi kendini çýkmazlardan
-Sustu yalnýzlýk, öldü aþk-
Diledi öykü
Kelimelerinde dururken
Yenilen mýsralarýndan
Sevgiyi
Bu zaiyatlar
K/ayýpsa diye aradý
Vakti ezeli
Bulunmadý
Oysa ki
Fýrtýnanýn haberlerinde
Okudum
Hasret filminin önsözünü
Yana yana b/üzülen dizelerimin
Öðle vakitlerindeyken hüznü
Sonra
Seni özlemek vurdu evimin
Duvarlarýný
Her tarafým kalemin mürekkebiyle
Boyalandý
Karanlýk çöktü, aktý gündüz perdeleri
Kalmadý ruhumun eþsiz suretleri
Dýþta kaldým
Ýçi
Kapalý
Yansýdým yýldýza
Yýldýz kaçtý
Kapýlarý kapalýydý,
Dileklerim boþa çýktý...
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.