Zaman hýzla koþuyorken ömür yolunda
Kýrýþýyordu alýn çizgilerim
Ta ki bir çocuðun üþüyen elleriyle ýsýnana dek hücrelerim…
Þiirleri siper edip sayfalara
Sararmýþ sözcükler yutkunsam da
Benim faili alnýmdaki çizginin
Kendi ayak izlerimi sürüyorum nicedir
7 yaþýmdan kalma telaþlarýmla…
Üzülme çocuk!
Diþlerimin yankýsýydý
Cümlelerin ezikliði
Puslu gözleriyle belleðime yer etmiþ karanlýðý sökemesem de
Gürültüm yankýlanýyordu þiir sokaklarýnda
Sesine düþtüðümde ayaklanýyordum yeniden
Ceplerinde yelkovan biriktiren ay’a sözüm vardý
Hüznünü öpecektik uçurtmalarýn kuyruklarýndan…
Gün kýrýklarýný küçük harflerinden uyutacaktýk
Kuþanýp sonbahar bakýþlarýný
Buluta kanat duran kirpiklerimizden saðacaktýk berrak damlalarý
Uzak topraðýmýzda uyusun diye
Ve kývrýlýp bekleyecektik kutsal bir kitabýn dibinde
Güneþi devrik cümlelerle heceleyecektik
Aralýðýn kýþ gözlerinde…
Hüzün soluyan kentlerin ýþýklarý çalýnmýþ kaldýrýmlarýnda
Rengi griye çalan martýlarýn kanat seslerinin hýþýrtýlarýný dinleyip
Götürüp Ay ýþýðýný gözbebeklerine ve taraklar vurup aðrýyan sedalarýna
Serecektik umutlarýný kirlenen yerlerinden köpükten dalgalara…
-Kirpiklerim ahýmý yýkadýkça
Omzumdaki elin varlýðýyla ýsýnýyordu yüreðim
Suya düþüyordu o vakitlerde zýlgýtlarýn gölgesi
Pembe damarlarýndan kanýyordu düþlerim
Ve boþluða asýyordum yýlgýnlýðýmýn sessiz çýðlýklarýný-
Ýki yol türkü tutacaðýz seninle çocuk
Poþusunda rüzgârý dinlendiren
Aynaya ayarlý yansýmalarda sessizliði emziren
“Pencereyi kapama gök dolabilir içeri”
O vakit susacak geceler gündüzleri
O vakit konuþacaðýz iki susku..
Paslý çivileri çekip zamanýn ayracýndan
Yankýlanacak
Yer
Gök
Kýyýsýz sözcüklerin düzünde
Sen giyineceksin mavi önlüðünü göklerin
Bense erte baharlarý atýp omuzlarýmdan
Bir beyaz selam göndereceðiz adýmlarýmýzýn arkasýna
Ve pencereye gerip gözlerimizi
Kuþatacaðýz güvercin beyazý umutlarýný âlemin
Çalýnmýþ gülüþlerimizi gamzelerimizin çið’inde yýkayacaðýz
Yetim hýçkýrýklarýný bölüþsün diye karanlýklar
Susacaðýz geçmiþin kýrýk oyuncaklarý arasýnda…
Sen þimdi,
Parmak boðumlarýna sýkýþan çocukluðunun kuyruksuz uçurtmalarýyla eðil özgürlüðün önünde
Unutma çýplak renkler masumdur gökyüzünde…
Binlerce býçak deðse de gördüklerine
Ve çatal hýçkýrýklar arþýnlasa da suretinin kývrýmlarýný
N’olur
Aynadan eksik etme çocuk bakýþlarýný
Unutma ki...
Büyük öyküler aksinde gizli sýrrýn…
Çeyiz sandýðýmda biriktiridiðim gözyaþý oyalarýmda
Bir çocuk çiçek açýyordu
Ve duvaðýný örtüyordu beyaz yeminlerle yalnýzlýklarýn…