Baba
Kâfir sedasý bir zýlgýt tünemiþ baykuþ aðzýndan
Kulaklarýma
Bir yýlan iþvesiyle sokuyor yüreðimi
Hayra yorsam da
Dikiz tutup dualara iyi niyetimi
Bahar alasý umutlarýmý siyaha gömüyorum….
Baba
Gözlerinin yeþilini getir hüzzam çaðrýlarýma
Demli muhabbetimle öyküneyim satýr satýr aðrýlarýmý
Getir ki gözlerini rengiyle kanayayým
Turnalara ezberlettiðim hasretliðimin uç veren dudaðýyla
Kýrgýnlýðýmý
Suskunluðumu anlatayým…
Baba
Siyah burçak veren topraðýmýzý eþelesem de
Kâr etmiyor gözyaþýyla sulamak
Yaz yaðmuru nasýl kokar bilmeden
Ayaz yemiþçesine boynu eðri yanýmýz
Bastýkça ayakucuna âlemin
Uykumuz bölündü çýngýraklarla
Bir sýradað türküsü içinde ahýmýz yandý…
Baba
Bilmem bu kaçýncý daðlanýþý intizarýmýn
Bu kaçýncý yazýþým kuytu köþelerinde sýzlanarak ömrümü
Bu kaçýncý feryat bu kaçýncý ýssýzlýðým
Adýna býrakýrken gönül kýrýklýðýmý
Ýçimde ki öksüz çocuðun gözleri buðu buðu
Benzi soluk
Gerdanýnda sensizliði takýnmýþ iki çift gözyaþýyla
Bilsen nasýlda ürkek akþam sükûtlarýnda…
Ah baba
Cevr-ü cefanýn ortasýnda þaþkýným nicedir
Ters esiyor rüzgâr
Gökyüzü/m kan damlýyor umutlarýma
Þafaklarým kar’a boyandýkça
Bilincime yol tuttu bir oylum köz isyan…
Baba
Adýný nakýþ nakýþ dokuyorum güncelerime
Varlýðýný hissediyorum yürek içimde
Bir ben adýný anýyorum
Ruhum üþürken.
Ve alnýmdan buram buram dökülürken hasrete terler
Bir ben yeminler ediyorum adýn üstüne
Ne olur tara baba fildiþi taraklarla aðýtlarýmý
Yaftalý sözlerimi dillendiren yüreðime insin sessizliðin
Böðrüme yürürken acý soluðu türkülerin
Býrak da öpeyim nasýrlý ellerinden
Yüreðimde kalmasýn artýk pençesi yaþamaklarýn…
üveysi bir ninni iz ’ânlýyken þakaklarýma
Soluklan deme sakýn yaþamýn alazýna
Deme!
Mezarlar kahkaha atmýyor mu yaþayanlara?
N’olur söyle baba?