Ah Çekelim Topyekûn
Dilinin burcundan sözlerin ipeði düþtükçe
Soluklanýyordum o þýmarýk ayraçlarýnda hayatýn
Topraða düþüyordu tenimi sýyýran iki damla
Sessiz sedasýz
Ökse de al revan us’la
Ömrüme iki damla zehir zýkkým yutkunuyordum sonra
Demli uyanýþlarda…
Derin bir ah meneviþleniyordu
Ýçimde çýplak iki çift kanat izi
Kesik bir dilin
Ýsyanýn ortasýnda bir dua boylanýnca
Endamýnda ellerimle kenetliyordu kollarýmý
Âmine ramak kala
Bense,
Dilimin kemiðini kýrýyordum
Rüzgâr dökümü sancýlarýmla…
Ardýmdan suskun bozkýr oluyordu leblerin
Gölgelerinden yama yapýyordum cümlelerime
Ve gece ýslýklarýyla dönüyordu zemheri korkularýma
Kimse bilmiyordu gözlerimdeki alaz deseni
Kimse bilmiyordu
Ayalarýmda nasýr tutan ç/akýl taþlarýnýn öptüðü sýzýlarý…
Göz yaðýþlarýma baðýþlýyordum intiharlarý ardýndan
Islakken üstüm baþým
Bir yarým ezgide kuruyordu bakýþlarým…
Husumet kokan anýlar
Vurduruyordu beni bana
Bir yamacýn ucunda kan kusuyorken yýldýzlar
Yüz göz olmuþçasýna yarýnla
Sere serpe uzanýyordu çapraz boydan yalnýzlýk gölgemin omuzlarýna
Bense iki büklüm direncin o kýrýlgan omurgasýnda
Týmar ediyordum alfabeyi
Islak ve acý gülüþümün derin çukurlarýnda
Ah hayat!
Sen ki meddücezirdin dilimde diyordum sonra...
Sýmsýký kapanýyordum akýbetleri yazdýðým beyaz sayfaya
-Ah özenle noktalý O’larý tuttuðum güncem
Dön yüzünü bana
Nûn olalým seninle kafiye vurgusunda
Þirazeye tutsak bir sayfanýn sonunda-
Ýbadettir ya kün
Bilincin önsözünde
Bir sufi paklýðýnda
Ahûzar ýþýðýnda
Topraðýn dilde ki kýymýðýyla
Vurgunlu kýyýlarda
Dudaklara bað duran
Ah çekelim topyekûn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.