Ýyiler öldü O ve onlar .. Bileylendi yüreklerimiz. Uzakta yangýn var, Ýçimde yangýn var. Burda birileri yanýyor, Küller savruluyor, Gündüzler gecelere karýþýyor, Yaðmur yaðýyor. Bedenim ýslak; Üþüyorum... Yaðmur damlalarý kurþun gibi...
Onlar yaþýyordu. Yine yalnýzýz. Hiçbir zaman kalabalýk olamadýk. Hiçbir zaman sesimiz yükselmedi. Gündüzler karanlýða karýþtý... Üþüyorum; Yine yalnýzým... Bizi duyan yok, Bizi gören yok...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Memet Tekdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.