YANARDIM,SUSARDIM...AĞYARDIM...

Yanardým,
Soðuktu çocukluðumun elleri.

Kýraðýlarýn hýrsýzlýðýnda parçalanmýþ
Daðlanmýþ kuþluk güneþinde savruk
Sokaklarda bir ezber tekrarý;
Göreceleri büyüklüðün, un ufak avuçlarýmda.
Asýlýrdý mevsimlerce, hükümsüz adaleti zamanýn,
Çakýl taþlarýmdan bini bir çarmýhlarda.
Gezerdim insanlarý insanlardan habersiz
Gizli sandukalarýnda naftalinli
Mizaný bekleyen yüreklerinden geçerdim.
Telaþlýydý hep bir yaný gözlerimin
Bundandýr ýskalayýþým
Bütün beyazlarýn negatifini
Dünden beri bundandýr, kýrýlganlýðý sevmelerimin.

Susardým,
Asiydi halesi incinmelerimin.

Gözlerime vurduðum boyunduruk
Firar cesaretinde müebbet
Deli kýsrak saðrýsýnda ok gibi hür,
Boþansa derdim, yaðmalarýn üstüne
Þah damarýndan vicdanýn
Sur namlusunda bir kýyamet.
Ve yýldýrýmlarca dönüþümsüz gecede
Nuh nebiden kalma bir yenileniþ
Þafakla tutuþan guruptan bam telince çýplak
Çýnlasa düþlerimden geleceðe
Bir doðum sancýsýnca afak.

Aðyardým,
Döngüsüne pusluydu dünya gözlerimde.

Bir kalubela ahdince yaðdýðýnda gökten;
Bir soluksuz nefes ayarýnca hüznüm
Ýki cihan noktasýnca izdüþüm…
Apansýz bir yýldýz saðanaðýnda
Nura tutulur adýmlarým;
Yitik fersahlarýn keþfine düþürür gölgemi
Ve an be an sonsuzluðun peþinde,
Yorgun þakaklarým.

Adým düþer yörüngesine bir adýn
Sözlük hükmünce izahkârý anlamýn…


m.abdýrgan
Sosyal Medyada Paylaşın: