gül reçeli tadým çileli kadýn kaldý ahýmýn yapraðýnda, büyüdün dediler oysa çocuðum ben dem yanaklarýna yaþ gibi ince / inci gibi süzülen annem, tutamýyorum kendimi aðlýyorum da bilenim yok halimden. topladým eteðime bahar bahçe düþünü, seni bir öðünü daha geçireceðim iþte böyle tokluðunla deðil evimde avucumda kalan sýzlayan yokluðunla… yokuþa çýkar içim durmadan soyundu dýþým yalnýzlýða, ara sýra gülüþünü öperim de siyim siyim iner hep aðladýðýn dökülür durur kanayan yarama…
Türkümün saçlarýna sarýlýp büyüyor hasretin bildiðin gibi deðil, bugün seni çok özledim.
Kýzýn. .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.