MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Arturo Ui’nin Önlenemez Düşüşü
Utopia

Arturo Ui’nin Önlenemez Düşüşü


sahne I / ve uzanýr yere ernesto

birbirine benzerken her aþk
bize düþen yalnýzlýktýr anca
tepeden týrnaða bahara kesmiþtir þehir
uzaktan silah sesleri iþitilir
bam! bam!
arturo ui’nin yükseliþidir söz konusu olan
turuncular içinde kýrmýzý-siyah ve belki biraz beyaz
kart zampara seni
kötü silahþör
berbat gangster
cicero manavlarý
karnabaharlar
güzel ülkem benim
kan içinde her yer
bam! bam!
nasýl açýða vurulur ki bir aþk
tanrým sen yardým et
oysa önlenilebilirdir yükseliþi arturo’nun
fakat uzanýr yere ernesto roma
bam! bam!
ihanet arturo’nun kan kardeþidir
haberler vermeye devam etmektedir ted
‘oylarýn yüzde doksan sekizini aldý’
oynanan çift perdelik bir trajedidir
göz ucuyla baktýðýn yerde
belki göz ucuyla seni seyretmektedir
iyi de nasýl açýða vurulur ki bir aþk
ernesto gibi belki
sadece ölerek…

sahne II / ölü ve gururluydu

uðradý ernesto bir gece vakti çok sevdiði arkadaþýnýn ihanetine
uzandý boylu boyunca yere
ikinci perdenin bilmem kaçýncý sahnesiydi
kana bulandý kirli eller
bam! bam!
ernesto ölü ve gururluydu
kozasýndan çýkmak isterken bir aþk
þehir tepeden týrnaða bahara kesiyordu

sahne III / korkak

suçlu ve hain
her þeyi korktuðu için yaptý
arada tek koltukluk mesafe vardý
biliyordum
silah seslerinden ürküyordu
bam! bam!
arada bir gülümsüyordu
arturo yürüme ve konuþma dersleri alýrken mesela
ya da rýhtým gülü yalanlar sýralarken mahkemede
ben susuyordum sadece
gülümsediðini hissediyordum
ernesto saðdý henüz
dogsborough vasiyetnamesini yazýyordu
sýkýlmýþtý sanki
aklýmda bin bir ihtimal vardý
onu kucaklayýp kenti terk edebilirdim belki
ama…

sahne IV / büyük arturo

ve iþleri büyütmeye karar verdi karnabahar tröstü
ve iþleri büyütmeye karar verdi arturo
artýk sadece chicago yetmiyordu
gözlerim gözlerini arýyordu
fakat karanlýktý her yer
siyahtý
hayal edebildim sadece
bir yudum kahverengiydi gözleri
bam! bam!
gözlerimi arýyordu

sahne V / yýllar ve yýllar

ve yýllar ve yýllar girdi araya
unuttum her þeyi
bir þeyler akýp geçmiþti belki
bir þeyler yýkýp geçmiþ
bam! bam!
buruk bir tadý vardý aþkýn
anýmsayabildiðim tek þeydi

sahne VI / ve son

hadi þimdi tatlý uykular çocuklar
biz burada
bu saatte
bu kadar uzaktayken böyle
ölümü bekliyor olmalý arturo ui
bam! bam!
chicago’da bir otelde




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.