Vicdanýmýza Dipsiz Not; þiirde yer alan savaþ terimleri sadece anlatýmý desteklemek için kullanýlmýþtýr…
bir duanýn secdesine besmele ile gömecek sizi oyun ortasýnda öldürdüðünüz çocuklar, ellerinizle ördüðünüz savaþýn dünyasýnda besleyip umutsuz yaþanmýþlýðý aslýnda gözünüzde hiç olmadý onlar, büyürken ince yüzlü narin sevdalar beyaz kefenlerin içinde kaldý analarýn ahý yakýn mýdýr namlularýn ahir zamaný yürüyen bir düþün üstünde yandý uzuvlar, nereye varacak bu gaflet bu çirkef
nereye bu ahval…
çok çabuk yitirdi evren seliniz insanlýðý barýþtan yana canýnýz mý sýkýldý yoksa uðrunda canlarý mum gibi erittiðiniz toprak bile almayacak sizi belki baðrýna dili fosforlu uluslar! artýk durun yükseliyor arþa doðru feryat baþka bir diyar kalmadý üstelik gidilesi teninde aþk sesinde hasret çiçekleri kokan büyük emek cennet yokuþunu çýkan, son kurþunla bitirin desem ene’nizi ve kapanýn bir duanýn secdesine dökülsün gözünüzden istediðiniz kadar
içi boþ kovanlarýn yerine yaþlar …
“Ölenlerin çoðu çocuk” diyor haber bültenleri biz neden yaþadýk onca zaman ölüyorsa hala çocuklar? . Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.