aksiseda bahanem / sen nihayet sonra bürüneyim hasret tülünü tenime tek baþýna çokluðun zehrine kaçýyorum dilimde yetim gibi kokan yokluðun kimin sol yanýna kalacaðýný düþünmeden adýn yazýlýr aniden yüzüme tuzaklarýn izindeki koca hayat elbet vurulacaðým hüzne melek rolünde kýrýlmýþ bir cam parçasýyken bile elinde yaralý acýlarýma utançsýz soyun sitemkar bir tek sözüm olsaydý keþke inseydi dizine döküle döküle...
gidiyorum ...
uyandýðýn sisli sabah günüme eziyet telaþým silinmiþ gece rüyaya ince efil efil esen gülüþüne kara leke saçýyorum ne desem yalan olmayýnca / olmuyorum aðlamadan anlamak seni imkansýzken yalanlardýr asýl zamana çatýp not düþen iþte böyle dert üstüne dert ekleyerek susmalarýn nezaketsiz kesif dibine söz dinlemez çiçek kurusu cümleme virgül yerine nokta koyun ölmek de bu kadar kolay olsaydý keþke insin dalým yerinden yapraðým söküle...
söküle ... . Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.