gecenin omuzunda aðlarken teselli uyuttum seni gözlerinden öpe öpe üç günlük düþe alýþmaktý susamak kýrmýzý pabuçlarýyla aþka güle oynaya gelen sevince... vurulan kapýlarýn ardýndan yine durulan kafeslerin içine pür telaþ sýðýnmak dudaðýmýzda titreyen yansýma davet sayýlmazdý ölüme sevmenin kalým savaþýnda kalp büyümesi bu aslýnda enikonu yaþamak...
çakýrkeyf öpüþler kalmýþken içimizde yürüyoruz imlasýz sürgün akþamýnda ölüm sessizliðince ...
ve üzgün bir su damlasý an !
git gide daralan çemberdi yüz yeniði siyah düþ aynasý yýlkýlar derdimize gidiyoruz suyla ateþe ...
durmadan !
eski yaralara kolay da vaktiyle kabuk dibine kabuk baðlamak kas katý kesilmiþ ellerimizde yeþil sarmaþýk duvar bedene yýllar sonra sarýlmak öfkeli bulanýk bir gülüþle ... zor deðildi ya kuþlarýn önünde kanatlarý maviye açmak vardýðýmýz dikenli yollarýn üstünde aðýrdan alýp ince elenmiþ sözleri yaþlanýp yorulmazmýþ gibi sabahýn mühürlü seherinde usulca derinde biriktirip kendime / seni aðlamak seni...
yaprak düþümünde gel yine üþümesin e mi gelincikler... .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.