bilmek bilerek deðil varsayým duygular anlýk törensel geçiþleri alaturka tanrýlar hiç düþünmeden aþk dedim ya adýnýza sýcak koynumda uyur bu yüzden herkes haddinden fazla
zaten deðil mi ihtimal intiharlarý ölümcül yüzüne tükürdüðüm uçurumlar deðil mi ki inadýna yazmadým ben sadece çetrefilli hayatçýlýk oyunlarýný
þimdi ölsem yine gözleri muamma rengarenk þehvetin parmak uçlarýnda pembe dudaklý bir düþ düþer perspektif rüyalarýmýn dudaklarýna
her defasýnda susmuþ gibi yaparým sarýlýrsýnýz yüzüme dönen kanatlarýma öyle kanar öyle týrmanýrým ki sarýsiyah acýlara beyaz kefenler diker ellerim göðüs kafesime gömülü sevdiklerimin ruhuna
/böyle ses gördünüz mü hiç ¿ melekler rýhtýmýnda/
içimde büyüyen yaþam amacý kezlerce eksilse de cinnet geçirmiþ ölülerin mezar odalarýnda kaný çekilmiþ esmerliðim artýk hiçbir þey sorma buðusunda aynalara bakan gözlerim kaçýrmak istemez gözlerimden kendini bilir yalnýzlýðý ruhu gören aslasýzlýðým sonsuzluðun hissinde ýþýk veren eli
kapatýn perdeleri bu gece bütün karanlýklar benden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
immortalis. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.