İhanet

ihanetle kirlettiðin gözün
uzak deðil yarýn yollarda kalsýn…



Bu yokluðun içine beni
böylece hapset
konuþuyorum ellerinde son defa
yanaðýmda mor salkýmlý yaðmurlar
her damla göðsümde taþ, mabet
adýmlarý sayýlýyor tek tek
düþtüðüm arnavut kaldýrýmlý yollarýn,
tutup kaldýran yoksa yanýnda
tuhafmýþ gerçekten düþmek
kim bu adanmýþ yüzü boyalý cesaret,
susarak yitirdiðimiz zaman
avlanýyor içimizde sürek sürek…


olup biten umurunda deðil dünyanýn
kimileri güzellik uykusunda hala
parlamayý unutur yýldýzlar
gölgemin üþüdüðü puslu sokaðýn
süsü kýrýlmýþ lambasýnda
içinde “ altýn kafesler” geçen öyküleri
okuyorum aklýmdan, tövbeler dudaðýmda…
ayýplayacaklar beni
yüzüme vuracaklar gül gülistan günleri,
yeþil gözlerinden öptüðüm mutlu sabah
belki de çýkmayacak bir daha karþýma
küserek…


yazýk olacak ama seviniyorum be !
sýðýnmacý sahte bir yüz kalmayacak
ardýmda
küstahça aðlayýp beni utandýrmaya,
ölse bile aþk bende onuruyla
dövüþe dövüþe ölecek…
çekip çevireceðim kendimi
ayrýlýðý saç diplerime kadar hissederek
avuntu yamalarýný dikeceðim rengarenk
yedi yerime hem de yedi yerinden
aklýmca hayata taktýðým,
þu garip çelmeye sevinerek…


ve bir akþam gözüm takýlacak alelade
yaðmurdan kaçan küçük çocuklarýn
ýslak ayaklarýna
umursamadan vaktinden sonra çalan saati
çoktan yitirilmiþ sözlere küfrederek
aðlamayacaðým öyle ulu orta….


ateþini körüklediðin cehennemin
dibine gidiyorum gülerek,
hoþça kal …
sen bilirsin,
çok istiyorsan affet !
.
Sosyal Medyada Paylaşın: