Vaveyla

bozuldu þivesi dünyanýn
mavi kadar mavi deðil umman
þah
griye yakýn mat
aslýný hediye etti çürük bir sandala
çýldýrmýþ sessizliðin içinde hayat
gök ipsiz kuþaksýz bir seyahat,
kalýþlar var
gidiþler üstüne yýðýlmýþ
bir fiskeyle kurutulmuþ
kurulmuþ cümleleri serildi önüne
kýrýlmýþ ünlemleri topladý zaman
kustu an tik tak
insanlarýn dilinin ucunda
…………… intihar
uçurumlar
uçurumlar kaldý göz çukurunda firkat
akça pakça taze gelinleri aðlattý
aðlatacak…

susuyor musunuz?
Yaðmur yok,
Çok kurak…

Sevdiklerini cebine sevmediklerini de
öbür cebine týkýþtýrdý sonra
çýrpýnan turkuaz yalnýzlýðýn biteviye
keskin diþini batýrdý tenine
canýný acýtarak
aksi mi aksi meymenetsiz alkýþlara
ekledi demini almýþ sisleri ah
vah deðiþtikçe deðiþti
ayýplarda vaveyla !
bu tufan, uyanmadan düþün ortasýnda
ölen bütün çocuklarýn
göçüyor sýðýnýyor utanmadan hayat
yine bize kaçarak,
içime sur üfleyen meleðe baðýþladým
kendimi
kalan son kibritle yakarak…

üþüyor musunuz,
bütün ölüleri gömdünüz mü
halimize acýyarak?
.


Sosyal Medyada Paylaşın: