Bir Bilette Ben Alsaydım O Otobüse

Gün veda günü...
Hangisi daha zor, camýn ardýndan aðlamak mý?
Aþaðýda el sallayan olmak mý?
Yalnýzca trenle olur sanýrdým ayrýlýklar
Çocuk düþlerimde bir kadýn olurdum þapkalý,
Mendil sallardým tahta bavuluna sevdamýzý sýðdýran,
Son kez görmenin hüznünü bakýþlarýna yansýtan,
Hayali sevgiliye...

Mektuplar yazýyorum sana seni anlatýyorum
En çok söylemek istediðimi hapsediyorum göðüs kafesime
GÝTME...

Yeni þehrin hiç görmedi seni
Günün ilk sigarasýnda savurursun ya dumaný küfreder gibi
Bilmez ki onlar, bal tohumu gözlerinde barýndýrdýðýn sitemi...

Evinin önünden her geçiþimde
Kaldýrýp baþýmý bakacaðým pencerene
Ýsmini sesleneceðim,
Annen çýkacak balkona,
"Babasý geldi, yemek yiyeceðiz" diyecek
Adýmlarým, ýslýðýmla dertleþecek...

Güçlüyüm sanýyorsun,
"alýþýrsýn" diyorsun ya, iþte beni bir tek o zaman güldürüyorsun
Üstad... Çekirgeni yalnýz býrakýyorsun
Dilimde ayný duayla uðurlanýyorsun
Sevgim yanýnda olsun...






Sosyal Medyada Paylaşın: