Can/a

içine kan aðlamayan kalbin
dýþýna döktüðü yaþ samimi deðildir



kýþ bilmeyen gönüller aþýksa güneþe
er geç varýlan yolun sonunda
al al açýlmýþsa güller
öc almayan, kin dermeyen erenler
kuruttuysa gözündeki yaþý taze ...

okunsun, yazýlsýn keder çekelim
Hu !
üçler...

gurbetin düþüne koyulmamýþ isme
eðilmiþse yüzü koyun arslana
çöldeki cengaver çiçekler
’ hak bildiði ’ yolda susuz ölmüþse yiðitler
çürümüþse yaprak yaprak umut ezele...

toplansýn, serilsin acý çekelim
Hu !
yediler...

fýtratsýz hýrsýn ateþi inmiþse köþelere
ay bile küsmüþ aðlamýþsa daha
konuþmasýn fitne diller
kerbü belayý ahir ömründe görenler
þehadet etsin kefensiz de gülene...

kýrklar...
dökülsün yaþlar, çekelim Hu !
.
Sosyal Medyada Paylaşın: