MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ozan İlhani İle Sohbet (Nazire)
RefikaDoğan

Ozan İlhani İle Sohbet (Nazire)



Deðerli kardeþim , kýymetli hemþehrim Ozan Ýlhani’ ye...

Erzurum, Þenkaya, Kürkçü’ dür köyüm,
Gurbete yâr dedim Ozan Ýlhani!
Antalya güzel de hasretlik Bey’ im,
Baðrýmýz kor dedim Ozan Ýlhani!

Sene bin dokuz yüz altmýþ sekizdi,
Kaðnýnýn yükünü çeken öküzdü.
Ardýmýzda kalan buruk bir izdi,
Önünü gör dedim Ozan Ýlhani!

Sarýkamýþ garý bahar sabahý,
Bülbüller uyandý duyunca ahý.
Herkesin kendine kendi günahý,
Dönüþü kâr dedim Ozan Ýlhani!

Yanaþtý perona bir kara tren,
Görmedim kim idi treni süren.
Üç gün üç gecede durunca fren,
Varýlan yer dedim Ozan Ýlhani!

Ankara Gar’ ýna inip yürüdük,
Anayla babayla gardaþ bir idik.
Güneþi gören mum gibi eridik,
Hayýra yor dedim Ozan Ýlhani!

Kaderim diyerek kýrýk sazýmla,
Dayandým çileye gizli sýzýmla.
Kirpiðim üstünde gezen tozumla
Aðlamak zor dedim Ozan Ýlhani

Önce Yaradan’ a sonra özüme,
Döndürdüm yüzümü kendi yüzüme.
Sevgidir görünen gönül gözüme,
Saðýlan nur dedim Ozan Ýlhani!

Sordular söyledim hatýrým nasýl,
Dedim bir insaným, can’ ým velhasýl.
Gelmiþim geçmiþim bilirsin asil,
Gayrýsý þer dedim Ozan Ýlhani!

Dolaþýp gezdiðim gönül evreni,
Aynadýr beþere, gösterir seni.
Yoðurur yeniden piþirir teni,
Ötesi sýr dedim Ozan Ýlhani!

Sanma ki unuttum aslýmý yani,
Reyhani, Sümmani, Âþýk Nihani...
Derinden derine kanýyor fâni,
Yaramý sar dedim Ozan Ýlhani!

Maharet gülmekte üzülmek kolay,
Memleket havasý ve bir çok olay...
Çevirdim baþýmý gökte yýldýz, ay,
Umudum var dedim Ozan Ýlhani!

Eriþti yaþýmýz artýk kemâle,
Denir mi bu ömür yýkýlmaz kale?
Ýyi de kötü de Rabb’ e havale,
Burada dur dedim Ozan Ýlhani!

Sen Ozan Ýlhani Refika benim,
Kýrýlan kollarýn içinde yenim.
Ezelden ebede yiðittir genim,
Tarihe sor dedim Ozan Ýlhani!

Refika Doðan - 2011 Antalya

Nazireye konu olan dizeler karþýsýnda yutkundum ilk anda, düðümlenen hançeremle! Yýllar öncesi geldi gözümün önüne. ilk kez bindiði trenle bilinmedik bir yaþama, bilinmedik bir dünyaya yolculuða çýkan...Kader diye belletilen zorlu yaþam koþullarýnýn asla kader olmadýðýný...Bunun eðitim, bilim, irfan, vefa ve manevi baðlarla bir bütün olarak aþýlabilecek bir anlayýþ ve çaba olduðu gerçeðiyle; o kadere kendi çapýnda bir harç koyabilme düþüncesiyle kentin varoþlarýnda yeni bir umut, yepyeni bir yaþam arayan...Bütün bu arayýþlarýnda özünün örselenmemesine özen gösteren Kara Kýz’ý anýmsadým! Ve þimdi...

Aidiyetlik duygusu yok mu...Tarifi zor bir heyecan, tatlý bir meltem ve birazcýk hüzün...
Anacýðýmýn þefkat ve sevgiyle dolu sýmsýcak kucaðý dediðim VATAN’ ým, ülkem ve onunla bütünleþen deðerlerim, memleketim...
Ne güzel Erzurumlu olmak, Erzurum’ u telaffuz etmek ve Þenkayalýlýk...Ne derin, içimin ýrmaklarýnda kývrým kývrým hasretimle þehrimi anmak ve Kehribar Karasý’ nda ýþýldayan ay’ a, yýldýz’ a selâmla; kirpiklerimi yýkamak tatlý tuzlu sularýnda, ne güzel...


Refika Doðan - 2011 Antalya



Not: Bu þiir, deðerli þair Sadýk DAÐDEVÝREN’ in ( Âþýk Lüzumsuz) " -///-OZAN ÝLHANÝ ÝLE SOHBET-///- " adlý þiirine nazire yazýlmýþtýr. Her iki ozanýmýza da saygý ve dostlukla...


Not: Gerek yorumlarýyla destek veren deðerli þair dostlarýmýza gerekse deðerlendiren seçki kuruluna teþekkürlerimle, saygý ve dostlukla...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.