RefikaDoğan
Ceylan Gözlüm (Gülce/Yunusca)
RefikaDoğan

Ceylan Gözlüm (Gülce/Yunusca)


Ceylan Gözlüm (Gülce/Yunusca)



Gönül ferman dinlemiyor,
Sanma yanıp inlemiyor!
Başkasını ünlemiyor;
Dilde sen, ceylan gözlüm!


Aslı bizdik, bizdik Kerem,
De, bu sırra nasıl erem?
Gül bağından kimi derem?
Elde sen, ceylan gözlüm!


Ben sevenim, hile bilmem,
Lime lime yürek dilmem!
Bir kalemde dostu silmem;
Öl de sen, ceylan gözlüm!


Desen desen nakış oldun,
Menekşeyle kızıl güldün.
Kaç kez açıp açıp soldun;
Dalda sen, ceylan gözlüm!


Umuduma ekilmiştin,
Tane tane dökülmüştün.
Alaz gibi bükülmüştün;
Külde sen, ceylan gözlüm!


Tadı mı var sensiz balın?
Soldu rengi, soldu alın!
Türkü türkü hoşça kalın...
Telde sen, ceylan gözlüm!

Refika Doğan-Antalya 2011

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.