“sürüyor hâlâ yüreðimde rüzgârý”
Bugün sevincimi boðduðum yerde
Sýrtýmda sýzýlý örtüsü zamanýn
Uzun bir aðýdý vefayla giyindiðim gündeyim
Saat dört kýrk sekiz
Telefonumda kekemden çaðrý
Son nefesin o muamma arzusu…
Ah yüreðimin çoðalan hüzün t/aþý
Neler söyleyecektin son defa bana
Neler anlatacaktýn ecele baka baka
Omzunda yetmiþ yýlýn aðýrlýðýyla
Düðün gününü mü müjdeleyecektin alýn yazýma
Bilmez misin kirpiklerime düðümledin gidiþinle bulutlarýn nemini
Bilmez misin nicedir kör ebeyim sensiz doðan her güne…
Ah…
Çocukluðum düþerken gidiþinin peþine -zýrýl zýrýl
Melekler silmedi gözyaþlarýmý
Dizlerimin yarasýna aldýrmýyorum da
Yüreðimde yüzleþmeye çalýþtýðým kabuksuz ölüm hâlâ kanýyor hücrelerime…
Bense kanlý sözlüklerin buðulanan secdesinde
Bir çizik daha atýp yokluðuna
Dört duvara ölüm sayýyorum
Ve cenazemi gömüyorum satýr boþluklarýna…
Bütün türküler yokluðunla besleniyor gibi diken diken
Bir tuhaf batýyor hücrelerime.
Bütün gülümsemeler paytak yürüyor gamzelerime
Gözyaþýmýn sesini duydukça irkiliyorum
Ýrkildikçe inciniyorum yana yakýla
k/ana k/ana…
/sloganýsýn hüznümün- sayfalarýmda devrim /
Uzadýkça uzayan adýmlarýma sýðýnan özlemleri büyütüyorum
Hüznümün gayretiyle
Viran türkülerde hançerleyip sabrýmý…
-Oysa yokluðunla boþ hançerin kýný
Soframýn nan’ý/
Gecenin saçlarýndan sýkýca tutunan
Dualar kýmýldýyor durmadan dudaklarýmda
Ellerim kapanýrken sineme
Hicran bahçemde yarým yapraklar çýtýrdýyor…
Güz düþüyor damla damla gidiþine üstüne
Simsiyah gökyüzünden
Yaðmalanan sözcüklerimde eksilmiyorken adýn
S/aklýmda
Solumda…
Bilsen,
Çorak coðrafyalarýn yaðmur duasý gibi
Sanadýr teþneliðimin akordu bozuk sayýklamasý
Çözemedem ölümün ilmini
Hareli bir selam iliþtiriyorum her gece
Gözlerimin önünden gitmeyen son bakýþýna
-Sevmedi gözlerim bir baþkasýnýn alýn çizgilerini
Ve nasýrlý ellerini
Dokunsamda-
Hangi i mgenin sevabýna gizlensem
Sana yaslanýyor gözü yaþlý soluðum…
Ve hangi i mgenin günahýna perçinlesem s/esimi,
Lekesiz bir düzlükte
Daralan yüreðimle
Siyah sularýnda boðuluyorum mürekkebimin
Kronikleþmiþ cümlelerimin ünlemsiz vurgularýnda
Küflü dualar nabzýmla hýçkýrýyor...
Keza ölümün yürekte diriliþiyle kýrlangýç göçündeyim
Harflerim savaþa hazýr/tetikte bir oylum isyan
Kýlýktan kýlýða giren suskunluðumla kurþuna buluyorum beyaz sayfayý
Henüz söylenmemiþ sözcüklerim var daha
Hangi mumun ýþýðýna sýðýnsam ve sana dair karalasam sayfayý
Tenhasýnda nöbet bekleyen rüzgâr alabora ediyor
Yankýlanýyor feryadým kulaklarýmda…
Azý diþlerinde parçalýyor sabrýmý zaman.
Bir aðýtý denk edip yokluðuna
Nefesinin sustuðu þehirde
Lâl hýçkýrýklarla
Hep acýdý sol yerim…
Lâl olmuþçasýna derman peçelenmiþ dudaklarýný
Bitmiyor kelam
Tükenmiyor yazdýkça ayrýlýðý…
Bütün saatler sana ayarlý
Ne körüm akrebe
Nede saðýrým yelkovana
Gecelere ekleyip sensizliðimin yol dönümlerini
Gündüzlere simsiyah anýlarla yürüyorum…
Bütün kuþlar birazda kendi yurdunda konuktur” derdin ya
Araf’ýn eteðine tutunan gözlerinin fizahý
Sana geleceðim günün muþtusunu bekliyor.
Saat dört kýrk sekiz
Ne akrebe kör
Nede yelkovana saðýrým
Sadece kadraným paramparça
K/an salkýmý yeþeriyor hücrelerimde
Altý yýldýr bir ayaðým öksede
Öperek ürperdiðim soðuk lahit önünde…