MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Hûma
gülkurusu

Hûma



//Ýskender’in kýlýcý kadar keskin
Spartaküs’ün hýncý kadar devirgendi gücün
Sen halâ neyin keþfindesin !//








bugün yine göðümden geçmedin Hûma
çok bekledim seni
sarkýk kalacak yine dudaklarýmýn köþe baþlarý
gam çanaðýný týka basa dolduracak bu meyus gözyaþlarý
þimdi hangi iz düþecek sâye-i afâkýma
ya da hangi bulut yanacak yakýlacak telâþlý âsumana
güz sancýlarý acýtacak yine ölgün bedenimi
caným yanacak !


ey Hûma !
alp daðlarýnda buz mu kesti aþka uzak yüreðin
kuþ uçuþu menzildeydi oysa sana amade iklimlerim
yine kýþ bitmeyecek !


ehven yaftalar yapýþacak þimdi üstüme sevdaya dair
kimi aðýrdan alacak, kimi yok pahasýna satacak belki
miadým dolacak !


matem deðil bu
yok oluþumun festivali yalnýzca
ben de mutlu olacaðým inan
hiç doðmayacak gülüþlerim ölüþlerimin yerini alýnca
salâm okunacak !


bugün yine göðümden içmedin Hümâ
býrak göz yaðmurlarým ýlgýt ýlgýt izbe sokaklarýma aðsýn
sensiz de mavidir, maidir semâ
lâkin sen boz bulanýk yoz varlýðýnla
beni ufaladýðýn parelerce … yok olacaksýn
ve hatta…çisil çisil aðlayacaksýn !


ahh Hûma !
kasvetin gergefinde gerilecek gök yüzüm
binbir renge bürünecek duygu daðarcýðýmda
her geliþ bir þölen, gidiþlerini hiç sorma !
þenliðe yayýlan hüzün dalgasý anaforlara gebe
her girdap bir hicran doðuracak !


heyhat !
sarkýt tavus tüyünü kaf daðlarýndan Hümâ
gümaným yettiðince, vefam doruða týrmanacak
gözlerini kartal bakýþý sanma
göremedin bendeki kendini ya !
pençelerin tutunamadý tutkularýma
çýrpýnýþlarýn senciliðin esaretindeyken
zincirlerini… kýramayacaksýn Hûma !


bugün yine göðümden uçmadýn Hûma !
esrik avuntular geçir þimdi süzülüþlerine
karmaþýk bir çýðlýk yýrtsýn baðrýný
dinle !
uçsuz bucaksýz bir sayýklamalardasýn
kendini kendin bile duyamayacaksýn bu gidiþle
uzandýðýn daðlar dar gelecek hürriyetine
ve bir zaman öylece savrulacaksýn yalancý sevdalarýn estiði yere
kayýtsýz sevdalarýn kayda geçecek
her darbede inleyecek vurdumduymaz sanrýlarýn
bir gün kuytularýma yolun düþecek
gök kubben dar gelecek, belki de yarýn
boðulacaksýn !


ey Hûma ! … ey saye-i muamma
kanatlarýndan süzülen yakamoz buðularý gökkuþaðýmdý ya hani
göðüm kuþaksýz, göðüm büklüm büklüm, göðüm alabildiðine gri
þimdi kaf daðýnýn ötesinden duy sesimi
dermanýn dermediyse cesaretini
zümrüdüankanýn kuluncunda süzül enginlerime
gün gelir, gam gider bulurum seni
býraktýðým gibi sakla kendini bana
niyazkâr zikirler sana ithaftýr Hümâ
çaðrýlarýma yürek týkama!

hayallerin dar gelirse giz’li uçuþlara
atlantisin izbe sokaklarýna at kendini

ve ... sular çekilinceye kadar çýkma !






.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.