gülkurusu
İ N T İ H A
gülkurusu

İ N T İ H A


İ N T İ H A





Yine karanlık çöktü sayeler sardı şemsi
Sıra dağlar sırayla yığıldı üzerime
Bir hülyada yüzerken deryaya düştü hepsi
Sus pus olsun gözlerim, arş ağlasın yerime
Artık umuttan uzak, hüzne kıyı lalezâr
Ne bıraktın ki bende kurudum azar azar
Şimdi sol yamacımda nafile çarpan bir can
Yüreğime attığın alaz nârından utan !



Böyle miydi ahdimiz hasım mı olacaktık
Hani biz ilelebet timsaliydik sevdanın
İki beden tek yürek diyerek biz’e çıktık
Yarı yolda yitirdik rotasını ferdanın
Vahi dönüş yolu dar visal muhakkak bîzar
Sersefil bir surette bıraktığın bergüzâr
Şimdi zifre gömülü aydınlanmayacak tan
Göz yüküme sattığın zûl efkârından utan !



Uzatma ellerini avuçların pür intan
Lanetini bulama sindirme fıtratımı
Maharetini görse hicap eder kör şeytan
Yokla kem yüreğini cürmün bir kor atımı
Beyhude çırpınışlar nafile bir itizar
İçimde sana kalan can dolusu intizar
Şimdi aç gözlerini gaflet düşlerine yan
Halisime kattığın sahte kârından utan !



Ah makus talihimin yalancı tesellisi
Ben mi istedim senden hor sevdaya atmanı
Kıyımda dolanışın intifa tecellisi
Verdiğin calî selâm efkar-ı zift katmanı
Nafile çırpınışın gayri kâbildir hazar
İçimde çağladıkça bu öldüren ah-u zâr
Şimdi zelil haletim tükendi ayan beyan
Gün be gün ağlattığın çiğ nazarından utan !



Bitsin artık bu eza ömrümü azat eyle
Dokunma yüreğime aşk izlerin kalmasın
İflah olmaz benliğim siner bu ceremeyle
Aman dert etme sakın refahın azalmasın
Kırıldı bak kalemim aşk hükmüm sarfınazar
Yâri ölü doğana bulunur boş bir mezar
Şimdi geri dönülmez çıkmaz bir maslakta an
Boşluğa uzattığın şer mahzarından utan !







21/10/’11




.



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.