hayallere sýðmayacak gerçeklerim vardý benim
bir de sen
bakiye
þöyle kýyametime nazýr bir gidiþ
sonra toplayýp pýlýný pýrtýný, alayýna salýveriþ
salkým saçak küfürler saçýlýrken sýrça maziye
atinin elinde þimþir tarak
saçma sapan seviþler birikmiþ iskeleye
‘’iskele’’ de ne alaka dersiniz siz þimdi
‘’sol yaným’’ safsatasý öyle baydý ki
gýna gelse yeridir
sille tokat giriþsem kendime intihar olur mu sizce
ya da ayaklarýma beton döküp iflah olmaz yüreðimi atsam köprüden
oh olsun bana!..
ama yok... durun daha!..
öyle kolay mý ölmeler
sararan çimenlerin ardýndan ancak koyunlar meler
yeþilken bilmeli kýymetini
ki deðsin gönle usulca deðmeler
ah benim aklý beþ karýþ havada aklým
dön dolaþ hayat birkaç saat
(kaçarken mi geldi bilmem ki)
sevmeyi bile beceremedin ya, yuh sana!..
oradan bakýlýnca kolay görünüyor bu iþler, öyle mi
senin fikrini yerim ben
saða dönsen kýrýk bir kalp, sola dönsen paramparça bir ömür
seni gidi gönül sakarý seni
suçuyla dað deviren nedamet timsali zat-ý þahane
muhtelif duygularla kaygý duruþundayým þu an
ne idüðü belirsiz serzeniþler ser þimdi
þöyle ortaya karýþýk
sonra da bir yaygara, bir veryansýn
býrak da
görenler beni kendimdeyim sansýn
(Ya Rabbim bu nasýl absürt bir durum)
‘’aþk olsun’’ diyorum baþka da bir þey demiyorum!..
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.