.
herhangi birisi
bir gece
ansýzýn merhabasýný fýsýldadý
tanýdýktý ki söz silmeden dilini
boþ odanýn çatlak duvarlarýnda
konuþan gölgelerdi
hiçbir þeyin yanlýþý deðilken
siyahtý dünyalýðý
çatallý dilinde nakaratlarý haykýran gerçeði
var gücüyle sesini vuruyordu ruhu
oysa aksimiydi -ki sanmam
hükmünü yitirmiþti sözler
öldürmeden önce hayalleri
utanç derin bir nefes olup doðduðunda içine
af dilemeli bir an evvel ölümden
yerine gelmeden gecenin aklý
-unuttum derken nasýl olsa anne sütünü emer gibi kusursuz olacaksýn ¿
yýkýk dökük binalarýn önünden geçiyordu
kalabalýk bir cenaze töreni
dillerinde alaylý cümleler
çekinmeden kendini alkýþlayan avuçlar
sarýlmadan yalana
düþünün
gafletli kapýlar ardýnda
yürekte sýzan kan sustu
suçsuzdu
kusursuz deðildi hiçbir cinayetin eli
her gömülen günahkar mý
bak nasýlda ustalýkla maskelenmiþ hayatýn yüzü
zaman efendisidir herkesin*
0110