adýný koymadýðým acýnýn içinde döllenir ömrüm büyüttükçe büyütürüm dokunmadan saçlarýna kýzýl þarap kaným her nefeste damla damla, içinden geçerek suslarýn çalýnýr dilimden suçlarým bir gece yarýsýnda kül rengine döne döne, bakýþým telaþ, gözüm huysuz çocuksuz yüzüm kötürüm dünya ! düþ yüklenmiþ anka’nýn treninde aðlaþýr kalýr ardýmda, pak mendiller sallayan acelesi çok yolcularýn. anýlar kirlenir sessiz ins’lerin çamur duasýnda bir satýrlýk þiirim bölünür boydan boya deþilir göðsü mýsralarýn. sözü tutulmaya bundan böyle sevdanýn celladý olur uykularýn zaman ay ýþýðýnda.
Nicedir "Kal" denir hayata kal yine kal ! sorulmaz adam akýllý "yaþamak niyedir?"... .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.