Kül rengi bir bakýþtan sýzýyorsun ansýzýn
Avurtlarýma çöken efkâr sensin bu gece
Bir gölgesin, çevremde geziyorsun ansýzýn
Sonra koyup gidiþin, firar sensin bu gece
Bu bahçe gül yerine zakkum verdi ne çare
Gönlüm aþký umarken hüzün derdi ne çare
Hatrýnda mý, evvelce pek hoþ yerdi ne çare
Bir daha düzeltilmez zarar sensin bu gece
Kapattým gözlerimi, nabzýmý dinliyorum
Âh ediyor, demadem zârýmdan inliyorum
Biliyorum iþte bak, bak iþte biliyorum
Ýçimde ölüp giden o yâr sensin bu gece
Belki sabah olacak bu ýstýrap tüterken
Gün deðecek göðsüme son umut da yiterken
O þarkýda son fasýl bir hüzünle biterken
Hain sensin, namert sen, aðyâr sensin bu gece
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.