RUHSUZ ZAMANLAR

/kolundan geceye aþýlandý gün
tüm vücuduna daðýlacak zehri birazdan
kar küremeye baþladý bile dýþarýdaki bahar
dünya gözünde deðil günün!/



canýna yandýðým yaþam/ak
hep kuru sýký sevinçlerin
terennümün zehir zýkkým
hep böyle mi gideceksin, görünmeyen çizginle?
sükûtun deneme tahtasý vücudum
bir ben miyim ki günahkâr ?
saklanýyorsun
ve kesmiyorsun zemherini benden…


titrek ellerimle tutamam bedenimi
kaldýramam
sýfýraltý soðuklarýnda
kar,tipi, boran
göremem


bu nasýl iþ nasýl?
tek gördüðüm, gri arka bahçelerin
göçertilemiyor hüzzam yaðdýran çardak


mecram kuþatýldý
bükülemiyor belânýn çelik bileði
hep baþ aþaðýyým sýð denizinde
çekip almýyorsun yüreðimi
“korkma küçüðüm” diyecek tesellilerinle
Annem de yok üstelik…

ne düþüyorum ne de sarýlabiliyorum hayatýn yamacýna
tahammül kalmadý kalp aðrýlarýma
eskidim, eksildim çokça…

yas(þ)lý þarkýlarýndaki bir küçük umuduna
neler vermezdim neler
ebem kuþaðýndaki tütsüyle
ne olur zamanýma bir ruh üfle Tanrým!


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Sosyal Medyada Paylaşın: