YAŞAMLA BAKIŞMAK

/kibre düþen nefis
dünyaya meydan okuyamaz saltanatýyla
üstümüze giydirilen deri tapuludur topraða
soyunup çýkaracaðýz Tanrý istediðinde
ve yaþamý kýlan ruh/ içimizde
sýkýþýp kalmaktan kurtulacak
bizden kalan hoþ bir sedâ
eðer varsa! /



ne çok karanlýk var oralarda
ne çok kayboluyor içinde onca insan
ne çok hakikat
ne çok hak /karanlýkta
nasýl da yalnýzlar geride kalanlar!…



ve
yol atý rahvan olmadý, doðdu doðalý
ömrünün ayaklarýnda kalan darasý
yarýndaki karanlýða koþmanýn dinmez sancýsý oldu hep

bir ýþýðýn nefesini bulmak
güne yetiþmeye çalýþýp
koþmaktan
ve akþamý yaþamaktan yorulup
erken büyümüþtü çocuk!


omzundan atamadýðý tek kiþilik yüktü kader
geçmiþin içinden dökülemeyen
bugünü bulma çabasý/ boþluðu…


duyulmadý ilk çýðlýðý
gürleþmeyen soluðuyla
gözlerindeki acý nem ayný nem...

gitgide solarken sabýr çiçeði
gün ýþýðýyla yýkanmamýþ yüzündeki avazý
sürmede hâlâ son çýðlýðýnda...

þen þakrak
hayatla bakýþmak
bazýlarý için ne güç Tanrým!



Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.





Sosyal Medyada Paylaşın: