KESİT...
Seni sevdiðimde baþladý
Hikâyemin anafikrince sorgusuzluðu zamanýn.
Nizam ve mizan karýþýyordu aklý evvel tabulara
Yüreðimin sýnýrlarýndan baþlýyordu bitmeye hayat
Ve hayata dair her þey bir sýnýra taþýnýrken
Ömrüm, sadece yüreðimden ibaret kalýyordu…
Uzun ve kýsa ölçümlerinde kaybolmadan somutun
Yön ve yörünge çaplarýnda çýrpýnmadan
Menzilini tuttuðun bütün mesafelerin,
Yaðmak oluyordu saðanaklarca
Rengini her belirlediðin gökyüzünden.
Yasalarca infazýn eþiðinde dahi vicdanlý
Ve muzaffer bir tebessüm takýp bileklerine
Gonca kokusunca diriliþi çaðýrmayý asaletinde,
Sarmal gecelerden ay düþercesine
Bakýþlarýnda bileyip keskinliðini aþkýn
Kora kor çarpýþmalarýnda benliðimle
Galip ve maðlup mazgallarýmdan
Su verdikçe gözlerinden dirençli
Çelik namlu gibi tutunabilmeyi olanca tutsaklýðýmla esaretine,
Ve yaþayabilmeyi doðuruyordu bütün rahimler seni…
21.09.2011
m.abdýrgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet abdırgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.