Önce fýrtýnasýz bir gecenin soluðunda
Ayaklandý, ucu kýrgýn kalan sorgular
Sonra gök alfabesinden içine akýp
Beni uçurum d/iplerine yazdýlar
Ben ki, çocukluðumdan baþlayarak
Ardýma gelen, tüm feragat eden soysuzluðu kuþattým
Hayallerim gülistan-ý hüsn ü aþkta yanký buldu
Ve sana anlatmak istediðim aðlamalarým soruldu bu gece
Ardýndan düþ kýrýðý, ayaz mevsimiyken
Olumsuz tümceler sokuldu þiirlerime
Ben susarken, yalnýzlýk kahraman oldu
Ki bitmezdi zaten, ayrýlýk hazaný sen yokken ve söylenirken
Eylül gözlerine, sýrtýmda tuttuðum rüzgarlar
Konardý belki de -susuna-
Belki de martýlarým denizine maviyi b/ulardý
Sen ki, en sessiz bir geçmiþten bana kalan
Perinin kalemiyle yazýlmýþ, bir kader gibiydin
Ve artýk asla silinmedi bende, hiçbir zaman izin...
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.