* Dost Dediklerim
_____________"Dost, dost diye nicesine sarýldým
_____________Benim sadýk yarim kara topraktýr...Aþýk Veysel"
Kimisi bin nazla, kimi bir sözle
Canýmdan bezdirdi dost dediklerim!
Bir de göz attýlar, sor hangi yüzle?
Dillerde gezdirdi dost dediklerim...
Dediydim, dediydin, diyerek her gün...
Yaþadým her mevsim bitmeyen hüzün!
Yenilmez, yutulmaz bir yýðýn sözün
Altýnda ezdirdi dost dediklerim...
Sanki onlar verdi tüm nevalemi...
Güldürmeyim dedim þu elâlemi!
Þeytan taþlar gibi kapýp kalemi,
Üstünü çizdirdi dost dediklerim...
Sabýr, sabýr dedim, hep sustum durdum.
Öyle sözler duydum, sanki kudurdum...
Baðýrýp kapýyý öyle bir vurdum!
Dilimi çözdürdü dost dediklerim...
Aslýnda karným bu laflara toktu...
Bilmem öfkeyi kim aklýma soktu?
Söylenecek lafým o kadar çoktu,
Aðzýmý bozdurdu dost dediklerim...
Elimi tutanlar, kolumu kaptý...
Yordular inanýn, halim haraptý!
Billahi çektiðim büyük azaptý,
Canýmý kýzdýrdý dost dediklerim...
Arkamdan bin türlü dolap, dubara...
Duyduðum her tuzak açtý bin yara!
Küreði kapanlar koþup mezara,
Kuyumu kazdýrdý dost dediklerim...
Yalan devesine hendek aþýrtýp,
Süt köpüðü gibi beni taþýrtýp!
Romantik yazardým, böyle þaþýrtýp
Hicivler yazdýrdý dost dediklerim...
Antalya-2011/09
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.