Sevdim ya seni,
Allah önce beni, sonra seni kahretsin.
Tek kadýn sen oldun,
Tek erkek ben;
Sevdim ya seni ,
Allah önce beni, sonra seni kahretsin...
Ben seni seviyorum,
Sen beni,
Öyle diyorsun ya;
Ýnandým.
Güvendim.
Hayat;
Seninle benim üzerime kurulu sandým ya;
Allah önce beni, sonra seni kahretsin...
Bilemedim ki bana olan sevginin ölçüsünü,
Sevgi denince , önce ben gelirim sandým.
Meðer yaþantýnýn lüksü imiþ önce gelen,
Aklýna eseni yapmakmýþ,
Zil takýp oynamakmýþ,
Dünyaya tepeden bakmak,
Ben varsam dünya var,
Ben yoksam;
Benden sonrasý kýyamet demekmiþ.
Olsun be canýmýn içi, senin dediðin gibi olsun.
Sevdaya iki kiþi grekmez ki;
Sen hayatýný yaþa;
Ben aþkýmýzý yaþayayým.
Bildiðim tek þey var;
Aþýk benim, maþuk sensin.
Sen olsanda,
Olmasan da;
Tek gerçek;
Ortada bir AÞK VAR.
Olsa idin, hayat toz pembe idi.
Yoksun.
Öyleyse,
Ýnceldiði yerden kopsun...
Olsun be canýmýn içi, senin dediðin gibi olsun.
Hayat tek kiþilik olsun.
Aþkýmýz bir kumar olsun,
Çift atan kaybetsin.
Sen teki seçtin ya,
Çift bana kaldý.
Ben,
Senden ve benden oluþan,
Çifti seçtim.
ÇÝFT GELDÝ, KAYBETTÝM.
ALLAH ÖNCE BENÝ, SONRA SENÝ KAHRETSÝN...
Tevfik ALBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.