Öyle bir sýkýntý basýyor ki içimi, akþamýn saat beþinde,
Nefes alamýyorum, titriyor, üþüyorum ikindi güneþinde.
Biliyorum, da sebebini, þu anda çözümsüz ya, sýkýntýlýyým,
Gelemedim ya yanýna, sýcaklýðýna, kokuna takýntýlýyým.
Çok deðil de, uzun geliyor zamanýn saatleri, yavaþ dönüyor,
Sabahýn þevki, kavuþma tutkusu, birden bire hüzüne dönüyor,
Yaka baðýr açýlmýþ sersericesine, çevremde her þey yanýyor,
Lakin düþüncem donuyor, bedenim donuyor, hatta kaným donuyor.
Çarem sensin, kavuþtuðum an, canýma can katýlýyor ya yanýnda,
Hayat baþka güzel, esmese de yeller, kavuþmanýn heyecanýnda.
Dört mevsim senmiþsin, ilkbaharým, sonbaharým, kýþým ve dahi yazým;
Bana sen lazýmsýn, sana da ben, belli ki, ikimize de aþk lazým...
Tevfik ALBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.