Sen karþýmda durunca, akasya kokulu bir rüzgar geçiyor içimden. .içim titrek ,ruhum ürperiyor. Sen karþýmda durunca,bir deðil bin dünya diz çözküyor önümde sana varmam için.
Dokunulasý bir güzelliði var ifadenin. Ve hep boyun bükülesi bir asaleti, tüm anlamlara tercüme gözlerinin.
Sen dur karþýmda.... Ben seni izlemedeyim... Ýþim bu olmalý benim....
Herbir hücrene yeniden isim vermeliyim, Ve Her kývrýmýný aklýmýn ortasýna nakýþ gibi iþlemeliyim,
Çok vaktim yok Altý üstü bir ömür. Dur biraz daha ,gitme... Ýzin verde ,iþimi bitireyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
daimonia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.