P U S

/sevinçler, elinde bir kartopu ömrü
acýlar teninin ikinci kabuðu /



yanmýyor aklýmýn ýþýklarý
bir adým atsam, uçurum belki
yol yordam bilmiyor
yuvada kalan
yavru kýrlangýç kalbi /m
daðýlmýyor yolumdaki pus

yaþam, oyunun uzatma dakikalarýndaki gibi
bilinmez, gri bir gölgede

yanlýþ bir pusulayla yol aldýk
vurulduk, pusuya düþtük biz
þimdi bir hiç içimiz
ve hayat sinyali
düpedüz kalp çizgisinde…

dönmek gayreti
karþý kýyý, bir cambaz ipi iskele
kendim/i/de bulamadýðým
ne varsa orda
kim koydu bu azgýn dalgalý suyu aramýza

yanamayan bir iþaret fiþeði aþk
geç demiyor, kal demiyor
olmuyor ne yapsak
bozulmuyor tuzaklar
üzerimize þavkýný vurmayacak vuslat

/bir erin, en son “görülmüþtür” mektubuyla
gelen tabutu/

kýþ günü kadar kýsaydý
yeniden soluk alamadý yaþam sarmaþýðý
buraya kadarmýþ bu aþkýn ömrü…



Hâdiye Kaptan
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: