Binbaþýmýza bin baþ düþmeden,
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Altý bin beþyüz verilen þehit,
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Ateþ hep düþtüðü yeri yakarken,
Yetkili, yetkisiz bomboþ bakarken,
Toprak için topraða kan akarken,
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Nokta atýþý var, istenen yere,
Duyduk ki, dört yüzü serilmiþ yere,
Ýçerdekiler ne zaman düþecek yere,
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Kertenkele bunlar, kuyruk kopsada,
Baþý ezilmezse yeniden uzarlar,
Ýnlerine girer, fýrsat beklerler,
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Daðdaki adeta ölüme kurgulu,
Ýçerden söylerler barýþa vurgulu,
Her kahpe kurþun kýrar bir gülü,
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Timsah göz yaþýna aldanmayalým,
Hukukla çözülmez, inanmayalým,
Doymadýlar kana, umutlanmayalým,
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Bir yanda millet, karþýda ne var,
Altý bini daðdaymýþ, olsa ne yazar,
Bunlarý þehit anasýnýn göz yaþý boðar,
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Bazý aydýnlar(!) diyor ki, barýþalým,
Silahý býrakýp, oturup konuþalým,
Ýnsanla konuþulur efendiler insanla;
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Bu canilerin baþý emniyette,
Keyfi yerinde, saðlýðý afiyette,
"ÞEHÝT" var, sýra diðer "MEHMET"te,
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Bunlar terörist ise, adresi belli,
Savaþta isek, hedefler besbelli,
Millet Türk Milleti, ordusu belli,
Soður mu bu yürek, kandil sönmeden...
Tevfik ALBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.