Haa unutmuþtum bizim birde pazar’larýmýz vardý deðil mi?
Herkesin iþi gücü býrakýp dinlendiði gün.
Benimse sevmekten yorulmadýðým ve yollarýna bakmaktan usanmadýðým,
Hatta þu senle buluþamayýp deniz kenarýnda simidimizi ve çayýmýzý tadamadýðýmýz gün.
Eski tadýný vermeyen günlerden birindeyim yine.
Boðuyor havasý, boðuluyorum. .
Bugün pazar ! diyenlerin inadýna, kendime hergünü bir pazar ilan ediyorum.
Kaç satýr dökülmüþtür kim bilir bu güne?
Kaç þair ardý sýra küfür etmiþtir lanet edercesine?
Bilinmez pazar’ýn lanetidir üstümüzde olan belkide ?
Yalnýzlýkla baþbaþa günler geçirmek tercihim oldu bu sýralar.
Ne simit istiyor ne sýcak bir çay nede süslü mýsralar.
Herzaman yaný baþýmda.
Öyle çat kapý terk’te etmiyor hani.
Millet sevgilisiyle kolkola gezerken o’da her zaman yamacýmda.
Ahh þu deniz kokusu yok mu !
Üstüme üstüme geliyor, yinede vazgeçemiyorum.
Bakýyorumda . .
Ölüm bile ceketinin düðmelerini ilikliyor karþýmda.
Oda biliyor artýk hiç birþeyin canýmý acýtamayacaðýný.
Kim bilir belkide iyi dost oluruz onunlada.
O arada gelir ziyaretime.
Bakarsýn ben giderim kendisine, temellice !
O zaman bir þiir dillendiririm sana . .
Bugün Pazar ve ben sana ölüm kusuyorum . . diye. .
Belimde bir sýzý var þimdi kadýn . .
Yanlýþ hatýrlamýyorsam sen adýný kazýmýþtýn .
Saðým solum belli olmaz demiþtin’de seni tanýdýðýmda.
Olsun derken ;
Önümden yüzüme gülüpte arkamdan sýrtýma vur’da dememiþtim sana !
Bilmem gerekmez miydi aslýnda, ihaneti taþýdýðýný pençelerinin arasýnda.
Þimdi bir kara gün hatýrasý olarak saklýyorum yar’dan miras bir yara olsada.
Hava kararýyor, gün batýmýna yaklaþtým.
Acaba sana sev-meli cümeler mi kurmalý, yoksa söv-meli besteler mi yapmalýyým?
Emin ol bende kararsýzým.
En saðlamý hoþ’çakal olmalý galiba.
Sen hertürlü hoþ kalabiliyorsun nasýlsa.
Ben ÖLÜYOR olsamda !
Dedim ya.
Seviyordum sövüyorum.
Gülüyordum ölüyorum.
Artýk benim Her günüm pazar. .
Ve ben sana her gün sövüyorum !
Hakan Özalp...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.