Bir fýrtýna kopsa diyorum gönlümün derinliklerinden.
Ve seni olduðun yerden söküp alsa . .
Ne kadar acýtabilir ki?
En azýndan terk etmedi diyebilirim deðil mi?
Yapamam deðil mi aslýnda.
Sürüklerken seni fýrtýna sen yine el uzatýrsýn.
Bense kýyamam.
Lafta söylüyorum ancak kopmana dayanamam.
Son kez seviyorum desem ne dersin peki?
Korku yok içimde.
Sen benden ne gidebildin ne de yüreðimde kalabildin.
Bir acýydýn asýlda.
Konuþsam ne olurdu ki?
Ne kaybedecek bir sen var artýk.
Ne de kazanacak bir sevda !
Acýyorum kendime. Sana acýdýðýmdan daha fazla.
Ya sen ya kara toprak gibisinden/iz þimdi.
Git ! Desem de gidemezsin . .
Ya sen sýkarsýn bana.
Yada ben hiç acýmam kendime.
Karar senin !
Hakan Özalp...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.