Onlarca acý çektirdin bana.
Haddi ve hesabý yokmuþçasýna.
Güzel oldu belkide.
Herkesin kendine yakýþaný yaptýðýný gösterdin bana.
Kýrk gün kýrk gece eðlence yap þimdi.
Bir ölüme yas tutacak deðilsin belliki !
Bu kadar acizsin iþte. Bu kadar kiþiliksiz.
Ne için beslediðin belli olmayan bir bedendesin.
Kim bilirki ben ölürken sen neyin keyfindesin.
Keyfinin kahyasýna bile imrenir oldum.
Hiç olmazsa o senin keyfinin ne olduðunu biliyor.
Bak seni seviyorum demeye bile mecalim kalmadý.
Kanýyor yine. Dilim kanýyor !
Kim umursar ki bunu?
Sen mi, keyfin mi, kahyasý mý?
Dedim ya sen gülüyorsun, ben çekiyorum.
Ama þimdiki biraz daha farklý.
Ve þimdi seni içimden çekiyorum !
Gülümse (:
Hakan Özalp...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.